Dag 4 - Op stap met Francis en Simone

Wietske en ik hadden afgesproken om 's middags met Simone en Francis de stad in te gaan, dus de ochtend konden we nog zelf indelen.

We vertrokken eerst richting Grand Central Terminal, het monumentale en enorme pand waar de treinen vertrokken waar oprichter Cornelius Vanderbilt zijn enorme fortuin mee verdiende.

De centrale hal van Grand Central is altijd druk

Standbeelden en een klok bovenop het Grand Central Terminal. Het uitzichtverpestende gebouw daarachter is het MetLife gebouw (vroeger het PanAm gebouw)

Twee blokken ten oosten van Grand Central Terminal staat het Chrysler Building. Gebouwd in 1930 was dit gebouw voor 8 maanden het hoogste van de wereld (en als eerste gebouw hoger dan de Eiffeltoren in Parijs, wat officiëel geen gebouw is) totdat het Empire State Building klaar was. Het gebouw is prachtig om te zien en heeft allerlei mooie sierstukken verwerkt in de bakstenen muren. Deze stellen gestileerde motorkappen, auto's, wieldoppen en grilles voor van de auto's van Chrysler. Het gebouw is tegenwoordig in handen van Saoedische oliesjeiks, voor wie het bezitten van een 80 jaar oud icoon 9000 kilometer van huis blijkbaar belangrijker is dan je eigen bevolking voorzien van basisbehoeften als eten en een baan. Maar ja, wie ben ik om daar over te klagen. Helaas is alleen de (overigens mooie) lobby van het gebouw te betreden en niet de top.

Hoger dan de Eiffeltoren (bij voltooiing, nu niet meer) en met een top van RVS

Sierlijke kunst gemaakt van baksteenpatronen

Aangezien we nog tijd over hadden omdat we het Chrysler Building niet konden beklimmen gingen we richting de East River, waar een stuk grond ligt dat niet van New York is, noch van de VS. Het is internationaal grondgebied waarop het hoofdkantoor van de Verenigde Naties is gebouwd. We hebben het gebouw bezocht waar toevallig de World Press Photo's werden tentoongesteld. Begrijpelijk konden we hier natuurlijk geen opnames van maken, maar het viel me wel op dat er aardig wat schokkende foto's tussen zaten. Zo waren er foto's van een jong Palestijns kind dat lag begraven onder het puin van haar platgebombardeerde huis, van een Amerikaanse soldaat die door een bermbom 40% van zijn hersenen en schedelpan is kwijtgeraakt en van het Koninginnedagdrama in Apeldoorn. Gelukkig waren er ook nog leuke foto's van natuurschoon, bijzondere diersoorten en feestvierende mensen.

De vlaggen van Namibië, Nauru, Nepal, Nederland, Nieuw-Zeeland, Nicaragua en Niger

Aangezien het al weer wat laat begon te worden gingen we weer terug naar Columbus Circle, aan de zuidoostelijke hoek van Central Park. Hier staat het Time Warner Center, bestaande uit twee torens die sommigen misschien bekend voor komen. In de film Cloverfield woonde het personage Beth hier en was de ene toren tegen de andere aangevallen, maar dat was in het echt natuurlijk gelukkig niet zo. Francis werd gedropt op het plein door Simone, die een parkeerplek ging zoeken terwijl wij de schaduw opzochten. Het was 88 Fahrenheit in de schaduw en 93 in de zon. In Celsius is dat 31 en 34 graden!

het Time Warner Center op Columbus Circle

Toen Simone zich bij ons had gevoegd gingen we richting the Village, een kleinschalig en volksbuurtachtige wijk tussen Midtown en Downtown in. Hier bezochten we kleine winkeltjes met de meest bizarre producten, zoals laarzen voorzien van stekels aan alle kanten met eronder een hilarisch bijschrift "Imagine getting kicked in the face with these!" We aten bij een geweldig Mexicaans restaurent, de Caliente Cab. Caliente is Spaans voor heet (en forne is oven, dus California is een verbastering van 'hete oven').

We zochten wat verkoeling in het Washington Square Park, een klein openbaar park dat werd opgeknapt. Er stond een grote witmarmeren boog, voltooid in 1895, om de inauguratie van George Washington in 1789 te herdenken. Ondanks het rustige en lieftallige karakter van dit park bleek het een bijzondere geschiedenis te hebben. Eind 18de eeuw was dit een begraafplaats en zijn er zo'n 10.000 lijken geruimd voor het park werd aangelegd en tot 1819 werden er veroordeelden opgehangen. Eén van de bomen waaraan mensen werden opgehangen, de 'Hanging Elm', staat nog steeds.

de Marble Gate in Washington Square Park

Op het eind zijn we nog door Chinatown en Little Italy gelopen, waarna we afscheid namen van Simone en Francis.

Mulberry Street, het hart van Little Italy, uitkijkend naar het Empire State Building

Wederom bedankt voor het lezen en excuses voor het late verschijnen van dit bericht. Ik hoop morgen al te schrijven over onze ervaringen van donderdag en vrijdag. Donderdag hebben we Central Park bezocht en vrijdag zijn we naar de Brooklyn Bridge, het WTC-terrein en Wall Street geweest.